BLOG – Er zijn mensen die overal een antwoord op hebben. Of willen hebben. Zij willen niet te veel nadenken en nemen genoegen met de meest voor de hand liggende verklaringen. Dan is het klaar, dan zijn ze er vanaf. Zij hebben geen zin om zich van alles af te vragen, zij houden zich liever bezig met andere dingen. Prima, mag. Maar er zijn ook types zoals ik, die A, zichzelf en anderen de meest vreemde vragen stellen en B, die geen genoegen nemen met voor de hand liggende antwoorden. Deels omdat ze niet snel te overtuigen zijn en nogal eigen-wijs. Maar ook omdat ze graag in mysteries geloven en niet willen dat alles te beredeneren valt. Want dat vinden zij saai. Wij zijn de denkers, de vorsers, de wikkers en wegers en vooral de dromers. Wij willen eigenlijk dat niet alles klip en klaar is omdat het zo leuk is om ‘out-of-the-box’ te denken. Daar kunnen wij ons eindeloos mee vermaken. En zeg nou zelf als de wetenschap overal een antwoord op zou hebben, dan is er toch geen klap meer aan? Dan kan het licht ook wel uit. Nee geef mij en alle andere fantasten maar mysteries, dan gaan we nooit ten onder aan verveling. En soms, ja heel soms, dan is een antwoord zó bijzonder, bizar of opmerkelijk, ja dan nemen we het graag van je aan. Want dan genieten we er van!
Mijn vraag moet nu maar eens out-into-the-open
Zo vraag ik me al mijn hele leven af, soms tot ergernis van mijn omgeving, waar alle dode vogels blijven. Ik hoor sommigen van jullie al denken: ja duh, opgegeten door een roofdier of onder een struikje in het bos gekropen natuurlijk. Zo simpel is het echter niet volgens mij. Mijn vraag moet nu maar eens out-into-the-open. Mijn familie en vrienden wil ik er niet meer mee lastig vallen, die roepen en masse, verveeld gapend: ‘gewoon, vergaan in de natuur’. Misschien kunnen jullie eens meedenken want met bovenstaande antwoorden kan ik geen genoegen nemen. Te simpel, niet spectaculair genoeg. Moet je je eens voorstellen, er zijn zo’n 25 miljoen vogels in Nederland. Die brengen elk jaar een even groot aantal jongen ter wereld. Maximaal zijn er jaarlijks dus zo’n 50 miljoen vogels in ons land (bronnen: internet, Wikipedia ). Gemiddeld leven ze ruwweg tussen de één en vijftig jaar. Er komen er dus jaarlijks miljoenen bij maar er gaan er natuurlijk jaarlijks ook miljoenen dood. En waar blijven die dan allemaal?
Een tijdje had ik er niet meer aan gedacht maar de vraag werd weer opnieuw getriggerd door een bericht in de media: In Nederland steeds meer dode merels gevonden, slachtoffer geworden van het zogenaamde ‘Usutu-virus’, ook wel ‘merel-ziekte’ genoemd. In september 2016 kwamen er al diverse meldingen binnen maar de virus-grens schuift nu van zuid naar noord over Nederland. Ik moest er direct weer aan denken: deze vogels worden dus wél gevonden. Hetzelfde geldt voor verkeersslachtoffers en stumperds die uit het nest gevallen zijn. Zelfs van ongelukkigen die aangevallen en opgegeten zijn door een roofvogel, vind je resten. Maar al die geluksvogels die oud en het vliegen moe het loodje leggen, waar blijven die dan? Die vogels die een natuurlijke dood sterven bedoel ik. Alhoewel je kunt discussiëren over de vraag wat, in dit verband, een natuurlijke dood is.
Dus mensen, zeg het maar
Een vogel zoekt een rustig verstopplekje om te sterven menen mijn naasten. Maar als ze onder struikjes kropen om hun laatste zuchtje uit te blazen, zou je er toch wel regelmatig eentje moeten vinden? Nou, ik struin heel wat af in het bos en ik heb nog nooit een vink of merel onder een struikje gevonden, nog geen veertje. Dat is toch wel vreemd niet? In holletjes onder een dakrand menen andere slimmerds. Dan zouden er bij de sloop van oude panden toch massaal verdroogde vogellijkjes naar beneden rollen? Opgegeten door roofdieren? Daarvan loopt Nederland ook niet over. De tijd dat hier wolven, lynxen en beren rondliepen ligt al lang achter ons. Van de paar soorten roofdieren die hier nog wel rondlopen heeft maar een deel vogels op het menu staan. Die kunnen met elkaar toch geen miljoenen vogels aan? Daar zou je dan op zijn minst wel eens een spoor van moeten kunnen vinden maar ik kom in bos en weide nog geen skeletje tegen. Een uil braakt tenminste nog een bal uit als hij een prooi heeft gegeten en sommige uilen hebben inderdaad andere vogels op het menu staan. In de bal zitten haar en botjes en andere onverteerbare zaken. Dan heb je echt bewijs dat er een vogel is omgekomen. Maar daar moet je echt om zoeken. Het is ook niet zo dat je in het bos struikelt over de braakballen.
En in steden dan? Daar zijn helemaal weinig rovers. Onze huiskatten doden vaak alleen voor de lol of om hun baas te plezieren (tenminste dat denken die sufferds dan). En als die een vogel pakken vind je die ook meestal wel ergens omdat een kat een vogel zelden met huid en haar opeet. Maar wat gebeurt er met al die honderdduizenden andere stadse fladderaars dan? De meeste roofdieren willen levende prooi. Al die hoogbejaarde gestorven vliegerds zijn hooguit interessant voor aaseters. Bij mijn weten is Nederland daar ook niet van vergeven.
Dus mensen zeg het maar, waar blijven al die miljoenen gestorven vogels? Ik zal het jullie zeggen: het is een mysterie! En zeg nou eerlijk, nu ik dit zo schrijf bekruipt jullie ook wel een vreemd gevoel, mag ik aannemen toch? Kijk, ik probeer hier al mijn hele leven een antwoord op te krijgen en het is merkwaardig dat er nog nooit eerder iemand zich dit afgevraagd heeft. Niet dan? Of ben ik nou gek?
Hoe dan ook, mocht je een heel bijzondere verklaring hebben, iets dat echt overtuigt, laat het me dan weten. Misschien geloof ik je wel. Misschien ook niet. Alles weten maakt ook niet gelukkig.
Vogellijkenpikkers???
Beste Ties,
Een vraag waar ik ook lang mee bezig ben geweest. Ik ontdekte dat een deel van de vogels worden opgegeten inderdaad. Hun resten worden weggewerkt door de natuur, door mieren, kevers en vliegen en later de maden. Dat is de saaie waarheid. Echter, als vogels op een natuurlijke manier doodgaan, vliegen ze rechtstreeks de hemel in, afhankelijk van waar ze wonen of gaan over de regenboogbrug. Dus vind je daar niks meer van terug. Een ander deel gaat niet dood maar duikt op in een parallel universum, voor de meeste van ons onzichtbaar.
Wat een vraag, ik moet toegeven dat ik hier nog nooit over na heb gedacht. Mijn rationele idee is toch dat de dieren in de meeste gevallen wegkruipen en dus ergens verstopt sterven. Vervolgens worden de “verse” resten eerst door jagers opgegeten en vervolgens komen de knaagdieren en insecten. De allerlaatste restjes blijven over voor bacteriën. Dit hoeft natuurlijk geen “saai” antwoord te zijn. Je kunt je ook weer verwonderen over de werking van de natuur. Weer een mooi voedselkringloopje.