3D printen vinden we tegenwoordig heel normaal. Toch mag het best revolutionair genoemd worden dat een computergestuurde machine dit kan. Bovendien is het nog steeds in ontwikkeling. Er kunnen alsmaar meer nieuwe materialen en meer nauwkeurige technieken worden toegepast. En datzelfde geldt voor het snijden en buigen van metaal.
Met name in de industrie wordt er volop gebruik van gemaakt. Voordelen: het verloopt snel en de opdracht ertoe kan online worden gegeven. Op zich is dat ook al een knap staaltje van computergestuurd werken.
Eerst het 3D verhaal, dat gaat over het ruimtelijk waarnemen van een beeld als we lengte, breedte en hoogte aanbrengen in een vorm. Dan is er sprake van een 3-dimensionaal beeld. Een apparaat dat 3-dimensionale beelden kan produceren, zonder dat een mensenhand daaraan te pas komt is een 3D-printer. Zo’n printer bouwt het object laag voor laag op.
3D printen bestaat sinds eind jaren tachtig, en werd rond 1990 aan de consument geïntroduceerd. In die tijd werd met metaallaagjes een 3-dimensionaal object opgebouwd dat vooral als prototype diende. Pas in 2005 werd in de Verenigde Staten 3D printen ook voor thuisgebruik ingevoerd.
Wie print er nu zijn eigen soeplepels?
De verwachting was dat mensen zelf kleine huishoudelijke apparaten zouden gaan printen, gewoon in de schuur of keuken. Dat zou de industrie ontlasten zodat het spuitgieten van producten achterwege kon blijven. Maar eerlijk is eerlijk, je treft bij niemand in huis een 3D-printer aan. Je gaat heus je eigen soeplepels niet printen.
Het 3D printen is wel gemeengoed geworden in meerdere takken van industrie met materialen als bijvoorbeeld metaal, gips, polyurethaan, bioplastic of epoxy. De modellen worden computergestuurd aangeleverd middels een CAD-bestand.
CAD staat voor Computer Aided Design. 3D-bestanden worden met CAD-software in een computer geladen en omgezet naar het besturingssysteem van de printer, die vervolgens de tekening in 3D print, in het gewenste materiaal. Een opdracht tot 3D printen kan online worden gegeven, waarna het CAD bestand geüpload wordt en de computer deze omzet naar de printer. Daarna kan het printen beginnen dat zo’n vier tot achttien uur in beslag neemt, afhankelijk van materiaal en wijze van printen. Soms is een nabewerking dan nog nodig.
In de architectuur, bouwkunde, staalbouw, industrieel ontwerp en elektrotechniek wordt dit regelmatig toegepast. Een digitaal model wordt in een rap tempo omgezet in een fysiek, driedimensionaal object.
Printen, snijden en buigen, er komt geen mensenhand aan te pas
Naast alle eerder genoemde materialen is het metaal 3D printen nog altijd een belangrijke tool in de industrie. Denk daarbij ook producten van aluminium en roestvrijstaal.
Om ander materiaal te kunnen bewerken zoals plaatstaal is plaatbewerking noodzakelijk. De reden waarom we dit hier noemen is omdat ook dit computergestuurd kan plaatsvinden. Met het online versturen van de juiste opdracht kan plaatstaal (aluminium, roestvrij staal, koper en zacht staal) gebogen of gesneden worden door middel van een lasertechniek. Er komt geen mensenhand aan te pas.
