‘De weitasknoop’, zeg ik tegen mijn dochter, en ze kijkt me met grote ogen aan. ‘Als je die dezelfde richting op knoopt, gaat de streng draaien. Doe je het om en om links en rechts, dan blijft de streng recht.” Het hoefde niet eens van ver te komen, de herinnering aan mijn macramé-werkjes in de jaren zeventig. Ik had altijd strengen touw op mijn kamer en knoopte heel wat weg. Die weitasknoop is de enige die ik me nog kan herinneren, maar je kon er alles mee. Grote wandkleden maken of een hanger voor je plantjes, want die waren er ook in overvloed. Het was helemaal hip om karrenvrachten aan kleine vetplantjes en cactussen op je kamer te hebben. Samen met de letterbak en de elpee van Kate Bush hoorde je er dan helemaal bij.
Voor mij niets nieuws onder de zon
En zie daar; de vintage-winkels liggen en hangen er vol mee. Met die elpee’s, de cactussen en de plantenhangers in macramé-stijl. Zelfs VT-wonen, Etsy en Pinterest koketteren ermee. Voor mij niets nieuws onder de zon en hoezo verleden tijd? Als in een golfbeweging is de hele bliksemse boel weer terug.
Nu we het toch over dat handwerken hebben. Er was ook een periode dat je een grote ronde ijzeren ring nam en daar een werkje in knoopte of weefde. Hing je het voor het raam. Hartstikke hip. Niks geen loombandjes of strijkkralen. Je ging gewoon met touw en wol aan de slag. Jutezakken waren ook aan mij besteed. Daar naaide je met de hand stukken stof en draden op. Op jute kon je immers heerlijk borduren. Ik maakte er een eigen voorstelling van en hing het aan de wand.
Die planten moesten er zuivere zuurstof aan toevoegen
Eigenlijk moet het in die jaren een stoffige boel zijn geweest op die kamertjes. Waarschijnlijk waren daarom die planten zo in, die er een beetje zuivere zuurstof aan toe moesten voegen. Want ken je nog die visnetten aan het plafond en biezen vloerbedekking op de grond? Van die vierkante matjes die, vooral heel goedkoop, zo gelegd waren. Je kon het van ver al ruiken. Ik heb het nooit weer terug gezien alhoewel de rieten ronde kleden wel weer helemaal trend zijn.
Nee, doe dan maar die plantjes. Lekker groen. Een kleur die ik overigens momenteel overal terug zie komen. De bank moet groen, de wand evenzo. Een groen vloerkleed mag ook weer en als je toch aan het opknappen van het kastje van je oma begint.. juist: maak het groen. Terug naar de jaren zeventig? Het wachten is op de ultieme combi met het ware oranje.
Ja, Julia, dat herinner ik me ook nog helemaal. Ben nu op ’t eiland weer aan het haken geslagen: een omslagdoek van zo’n bol die al verschillende kleuren in zich heeft waardoor er vanzelf ene mooi kleurpatroon ontstaat.
Hier op ’t eiland worden trouwen ook veel cactussen gebreid en die staan dan voor ’t raam.