Zeth Warkor (58) is huisman en mantelzorger. “Na het ongeval van mijn vrouw is dat zo gegroeid. Ik ben blij dat ik het kan doen en haal er veel voldoening uit.” Het verhaal van Thea en Zeth.
Een onoplettende automobilist zwaaide bij het uitstappen zonder om te kijken het portier van de auto open. Thea klapte er tegenaan en werd midden op straat van de fiets gesmeten. En toen gebeurde het ergste. Een achteropkomend transportbusje kon haar niet meer ontwijken en reed letterlijk volledig over haar heen.
Overleven
“Ze leeft nog,” zegt haar man Zeth nu met een glimlach. “Ze heeft een engeltje op haar schouder gehad.” Het leven van Zeth Warkor (58) en zijn vrouw Thea (57) veranderde vanaf dat moment in 2011 volledig. “Daar heb je dan natuurlijk nog geen weet van,” vertelt Zeth verder. “Na het ongeluk kwam Thea op het traumacentrum in Maastricht terecht en toen ging het vooral om overleven.” Thea: “Ik had breuken in mijn rug, schouder, linkerbovenbeen, bekken, borstkas, pols en ribben, en mijn longen bleken ingeklapt. Anderhalve week lang werd ik vele keren geopereerd. Mijn rug konden ze toen niet direct aanpakken want bij het liggen op mijn buik stopte mijn ademhaling. Daar hebben ze dus langer mee moeten wachten.” Thea werd drie weken in slaap gehouden en ontwaakte, volledig onder de morfine, in een Eindhovens ziekenhuis.
‘We hebben er samen voor gekozen dat ik volledig voor Thea zou gaan zorgen’
Ze zijn inmiddels 32 jaar samen, hebben drie kinderen en een eerste kleinkind is op komst. “We woonden in die tijd in Eindhoven, hadden beiden een baan, een fijn huis. Een leven dat abrupt werd verstoord door het ongeval. Thea heeft drie maanden plat gelegen en ik was vanaf dag één dagelijks bij haar. Ze moest daarna zeven weken revalideren, opnieuw leren lopen en in de rolstoel en met krukken kwam ze thuis. Ook toen was er nog een half jaar revalidatie nodig. Ik had in die tijd twee banen, ik werkte in een jongerencentrum en een buurthuis. Het was een gekkenhuis. Ik hield dat natuurlijk niet vol want Thea had mijn volledige zorg thuis nodig. Dat dat nog een tijd goed is gegaan, is een wonder. Uiteindelijk moest ik één van die banen opzeggen en bij de ander werd ik op een gegeven moment weg bezuinigd. Vanaf dat moment hebben we er samen voor gekozen dat ik volledig voor Thea zou gaan zorgen.”
‘Vijf minuten afwassen is al teveel’
Thea, intern begeleider binnen het onderwijs, kon echter niet zonder haar werk, het is haar houvast en binnen een jaar probeerde ze het weer op te pakken. “Ik zocht een nieuwe baan en vond al snel werk in het speciaal onderwijs in het noorden van het land omdat ik ook dichter bij mij moeder wilde wonen. Toen zijn we naar Friesland verhuisd. Ik werk nu vier dagen per week. Dat is wel belastend, maar vier dagen is te doen. Ik ben niet een vrouw die thuis kan zitten. Ik kan dit echter alleen maar doen omdat Zeth volledig huisman is en voor mij zorgt. Als ik na het werk thuiskom ben ik echt kapot. Kan ik er niets meer bij hebben. Vijf minuten afwassen is dan al teveel. Dat houdt ook mijn rug niet vol.”
Inkomen
Versleten knieën, een vastzittende schouder, pijn en vermoeidheid en slecht slapen, spelen haar nog altijd parten. “Ik slik veel medicijnen. Mijn lijf zit gewoon helemaal vast. Maar ik ben blij dat ik mijn baan heb. We moeten natuurlijk ook een inkomen hebben en op deze manier gaat het goed. Zeth is officieel mijn mantelzorger. Naast het huishouden, brengt hij me ook overal naartoe want autorijden doe ik niet meer. Bij mooi weer pak ik de fiets, maar zodra het weer slechter is, brengt hij mij. Ik moet er niet aan denken dat er wat gebeurt, want dan is het einde oefening. Ik kan functioneren omdat Zeth er is.”
Huisman
“Ik vind het mooi dat ik het kan doen. Ik voel me echt niet anders of minder omdat ik huisman en mantelzorger ben. Ik kom uit een Moluks gezin met elf kinderen. Er waren thuis vijf slaapkamers en toen er een paar het huis uit waren, kreeg ik de hele vliering. Die onderhield ik dan ook netjes. Dat was mijn domein,” vertelt Zeth. Thea: “Hij is netter dan ik. En hij regelt het allemaal. Ik weet niet eens hoe de nieuwe wasmachine werkt, Zeth pakt alles op. Ik wil wel eens koken, maar dat vindt hij dan maar vreemd.”
‘Ik heb algemene bouwkunde gestudeerd’
“Ik haal er veel voldoening uit”, vertelt Zeth verder, die ook anderhalf jaar lang mantelzorger was voor de dementerende moeder van Thea. “Ik mis ook mijn oorspronkelijke werk niet. Ik ben jarenlang kozijnenspecialist geweest en heb algemene bouwkunde gestudeerd. Ach, het is zo gegaan en het is zo gegroeid. Je moet zoiets samen oplossen. Ik trap bij Thea regelmatig op de rem. Dan zie ik dat het haar teveel is.” “Als Zeth zijn baan had willen houden, dan was ik volledig vast gelopen,” vertelt Thea verder. “Of we hadden iemand in huis moeten nemen, maar dat wil je toch ook niet.” “Nee, als ik door was gegaan met een baan buitenshuis waren we twee ongelukkige mensen geworden,” vult Zeth aan.
Ben ontzettend trots op deze bikkels. Ken ze al heel lang.
Doorzetten en doorgaan is jullie ding. Mooi en duidelijk verhaal. Heb resentelijk geleden ook de foto gezien van de plek van het ongeval.