Dansen als je de ziekte van Parkinson hebt. Het lijkt een onlogische combinatie. Dansdocent en choreograaf Marlien Seinstra (37) ontdekte dat het juist een heel betekenisvolle combinatie is. “Dansen is niet het doel, maar het middel om de kwaliteit van leven van mensen met Parkinson te verbeteren.”
“Op verzoek van een fysiotherapeut gaf ik in 2015 een aantal bewegingslessen, in de vorm van dans, aan mensen met Parkinson. Parkinson is een neurologische aandoening. De aansturing van spierbewegingen is verstoord waardoor de spieren gaan beven en stijf worden. Mensen krijgen moeite met hun evenwicht en houding, gaan steeds kleinere bewegingen maken, alles gaat trager. Soms lijkt het zelfs of zij ‘bevriezen’ en niet meer vooruit komen.
Ik zag de mensen soms strompelend binnen komen en vanaf het moment dat de muziek klonk, gingen ze anders bewegen. Heel ontroerend om te zien. Ik was er zo door geraakt dat ik besloot samen met deze mensen een dansvoorstelling te gaan maken.”
Voorstelling
Vanuit haar stichting DeDansDivisie schreef Marlien de voorstelling met de titel ‘Dans, vecht, huil, bid, lach, werk, bewonder’, die inmiddels wordt gespeeld. Na iedere voorstelling volgt een gesprek tussen makers, publiek en bijvoorbeeld de mantelzorgers over de ziekte, ziek zijn en waar je kwaliteiten liggen. “Wat kun je nog wél is heel belangrijk om in het licht te zetten. Ik hoor dan de mooiste en meest aangrijpende verhalen.”
Het succes van de voorstelling bracht Marlien tot het initiatief om danslessen te gaan organiseren, speciaal voor mensen met Parkinson. En de volgende stap is het uitzetten van deze lessen over de noordelijke provincies in samenwerking met de stichting Parkinson in Beweging.
“Ik wil met dans en deze manier van werken echt duidelijk laten zien wat de ziekte voor iemand betekent en vooral naar voren brengen wat je, ondanks de ziekte, wél kunt. Dans doet zowel fysiek, emotioneel als geestelijk iets met de mensen.
‘Er is een andere wijze van zorg mogelijk om de levenskwaliteit van mensen met Parkinson te verbeteren’
Verwijzen
Samen met een betrokken revalidatie arts, een fysiotherapeut en een medewerkster van de gemeente, en met zo’n 60.000 euro subsidie van de provincie en 25.000 euro van Beatrixoord Noord-Nederland, moet het plan vorm krijgen. Op dit moment wordt een speciale training opgezet voor dansdocenten, in samenwerking met Revalidatie Friesland. Uiteindelijk zullen zes docenten op hun eigen locaties lessen verzorgen. Marlien: “We bouwen een netwerk op van zorginstellingen en culturele organisaties die met elkaar samen kunnen gaan werken. Het zou zo moeten zijn dat een fysiotherapeut of neuroloog, eigenlijk de zorgsector in het algemeen, deze mensen verwijzen naar onze danslessen. Zo komen zorg en cultuur samen. Zo laat je zien dat er een andere wijze van zorg mogelijk is om de levenskwaliteit van mensen met Parkinson te verbeteren.
Pionierswerk
Het koppelen van dans aan de zorg is pionierswerk. Dat zette tevens een onderzoek in gang waar Revalidatie Friesland een lans voor breekt. Zij willen met bijvoorbeeld studenten Bewegingswetenschappen een onderzoek starten naar wat deze koppeling en de rol van dansen bij deze ziekte voor de mensen kan betekenen. Door het dansen raken de spieren losser en wordt ook de balans van het lichaam verbeterd. Het geheugen wordt getraind en emotioneel doet het echt wat voor mensen. Zijn de mensen eerder door de Parkinson van veel zaken uitgesloten, nu horen ze er erbij, ze doen ertoe. Al deze facetten zouden goed onderbouwd moeten worden en in krachtige resultaten worden neergezet. “We hebben het hier nu echt over zorginnovatie en wat zou het geweldig zijn als deze vorm van zorg in het standaard ziektekostenpakket terecht komt. Er volgt een serieuze aanvraag, ” beaamt Marlien. “Dansen is niet het doel, maar het middel.”
Bij interesse voor de danslessen, kunnen mantelzorgers en mensen met Parkinson, ongeacht de leeftijd en de ernst van de aandoening, zich nu al bij Marlien aanmelden via MarlienSeinstra@hotmail.com. De danslessen zullen dit jaar nog van start gaan.
Op de foto (Niels Westra) is Marlien te zien tijdens het geven van een dansles.
mooi artikel Julia. Ik heb in Nijmegen gedanst bij Monique van Sas: http://centrumdeappel.nl/activiteiten/workshops/
Na ons dans-uur danste ook zij met een groep mensen die Parkinson hebben. Altijd heel mooi om deze mensen te ontmoeten en te horen en zien hoe goed hen de muziek en de dans doet. En de verbondenheid met elkaar daardoor.
Ja, het zou geweldig zijn als zorgverzekeraars dit zouden faciliteren.
Wat een mooie reactie Mieke. Bewegen is heel zinvol voor deze groep. Maar mogelijk ook voor anderen met een zekere aandoening. Dans en muziek, dat doet natuurlijk echt iets met mensen.